My Beautiful Teacher - Chapter 324 บิดาก็แค่ไม่ชอบหน้ามัน
Chapter 324 บิดาก็แค่ไม่ชอบหน้ามัน
ฉิงเฉาเคยจินตนาการ สงสัยว่าสมบัติระดับปฐพีหน้าตาจะเป็นยังไง
บางครั้ง เขาก็คิดว่ามันอาจจะเป็นลูกปัดวิญญาณโลก หรือว่าอะไรสักอย่าง จนกระทั่งมาเห็นสมบัติระดับปฐพีเข้าจริงๆ จนได้พบว่ามันมีรูปร่างแบบนี้นี่เอง
มีขนาดใหญ่ที่มีผิวหนังสีเหลืองทองส่องประกายไปทั่วท้องฟ้า ทอดเงาลงมาจากเหนือหัวของกลุ่มผู้ฝึกตน บางครั้งเมฆดำที่เหนือหัวของผู้ฝึกตนก็ทำให้โลกของพวกเขากลายเป็นมืดมิดเหมือนกัน
“ติ๊ง!” เสียงของอาร์ติแฟกปะทะกับข้างบน แต่ไม่อาจทำลายพลังของฝ่ามือพระโพธิสัตว์นี้ได้ ต่างพากันสูญเสียพลังดั้งเดิมไป
“น่ากลัวเกินไปแล้ว!”
เหล่าผู้ฝึกตนต่างหน้าถอดสี
“ไม่เสียแรงที่เป็นถึงสมบัติระดับปฐพี ช่างทรงพลังอย่างน่าเหลือเชื่อ” พรตขี้เมาที่ยืนถือขวดน้ำเต้า เห็นการปะทะกับรอบนี้ พูดยิ้มๆ ออกมา
“อาจารย์อา ในเวลานี้ ไม่ใช่เวลาที่จะมาพูดอย่างนี้นะ!” พรตน้อยชูเฟิงที่อยู่ด้านข้างมีท่าทางกังวล พลางคิดหาวิธีรับมือกับราชาผีดิบ
“โฮกกก!” ราชาผีดิบไม่ได้รับความเสียหายแม้แต่น้อย มันมองมาที่กลุ่มผู้ฝึกตน พร้อมกับร้องคำรามออกมา
ทันใดนั้น เพลิงเมฆาทมิฬของมันก็ระเบิดออกมาจากร่างของมันตกลงพื้น
“มันกำลังดูดซับพลังของผืนดิน!” เฉินชิงมองเห็นเงื่อนงำการกระทำของมัน “ฝ่ามือพระโพธิสัตว์สมบัติระดับปฐพีนี้ การจะใช้มันสักครั้ง ต้องใช้พลังงานมาก”
“ข้าจะไม่ให้มันเป็นต่ออีกต่อไป” ซีเหมินอวี่ชิงพูดออกมา พร้อมกับใบหน้าที่เปื้อนไปด้วยรอยยิ้ม ดุจดั่งดอกกุหลาบน้ำแข็งที่เบ่งบานเต็มที่ยามหน้าหนาว
เธอมองไปที่ราชาผีดิบที่อยู่ไกลๆ พร้อมกับหยิบเอากิ่งไม้เล็กๆ รากหนึ่งออกมาจากอกเสื้อ
กิ่งไม้นี้เป็นอาร์ติแฟกของเธอ มันไม่ใช่กิ่งไม้ธรรมดา มันเป็นกิ่งไม้ที่ตัดตอนมาจากต้นไม้เพลิงเขา
“ธาตุทั้ง 5 ต่างกดข่มกัน ราชาผีดิบ เจ้าจะต้องพ่ายแพ้ภายใต้เงื้อมมือของสำนักคุนหลุนของพวกข้า!”
เมื่อซีเหมินอวี่ชิงพูดจบ ทันใดนั้น ที่ใต้เท้าของราชาผีดิบ พลันมีพืชสีเขียวต้นหนึ่ง เลื้อยพันร่างของราชาผีดิบ
ราชาผีดิบส่งเสียงคำรามออกมาทันที เพราะว่าพลังของพืชต้นนี้เป็นปฏิปักษ์กับพลังของเขา อย่างรวดเร็ว พลังของเขาก็ถูกดูดออกไป ถูกปล้นไปอย่างรวดเร็ว
“เร็วเข้า! โอกาสนี้แหละ!” คนของ 8 สำนักใหญ่ก็ไม่ใช่ตะเกียงขาดน้ำมัน เมื่อราชาผีดิบถูกวางกำดักไว้แล้ว นี่ก็เป็นโอกาสของพวกเขา
“ค่ายกลกระบี่เทพเจ้า!” ชิงซิ่วรวมเพลิงหยินเทวะจากลูกศิษย์สาวทั้ง 5 มาไว้ที่กระบี่ทั้ง 2 เล่มในมือเธอ ก่อนที่จะมีพลังไฟฟ้าไปถึงร่างของราชาผีดิบ
“หลับไปซะ!” กระบี่ทั้ง 2 เล่มในมือเธอ แทงเข้าที่ด้านข้างของราชาผีดิบ ขณะเดียวกัน ลูกศิษย์อีก 5 คน ก็มายืนตั้งค่ายกลยึดจับราชาผีดิบไว้
บนกระบี่พวกนี้ ปลดปล่อยเปลวเพลิงสีแดงฉานสายหนึ่ง ก่อตัวเป็นตาข่าย กดร่างราชาผีดิบไว้
เพลิงนี้คือ เพลิงฟ้าปทุมพิสุทธิ์ของง๊อไบ๋ ลูกศิษย์ของสำนักสามารถใช้เพลิงนี้ก่อรูปเป็นดอกบัว สร้างเป็นพลังโจมตีที่แข็งแกร่ง
ตอนนี้ เมื่อใช้ในการขัดขวางราชาผีดิบ ถือว่าได้ผลดีอย่างมาก
ราชาผีดิบ เป็นประเภทที่หวาดกลัวเพลิงศักดิ์สิทธิ์ ราชาผีดิบกระตุกอยู่สองที แล้วจู่ๆ ก็หยุดไป
“โฮกก!” ในที่สุดราชาผีดิบก็โกรธแล้ว มันพลันยื่นมือขวาออกมา พร้อมกับตวัดกรงเล็บขึ้นไป
ฝ่ามือพระโพธิสัตว์แสดงพลังออกมาอีกครั้ง กรงเล็บสีทองขนาดใหญ่คว้าจับเปลวเพลิงสีแดงทองเอาไว้อย่างต่อเนื่อง
แม้ว่าเปลวเพลิงสายนี้จะไม่ขาดไป แต่พืชที่เลื้อยพันราชาผีดิบไว้ พลันระเบิดออกมา ตกลงกับพื้น
“โฮกก!” พริบตา พลังของมันก็ฟื้นคืน ราชาผีดิบพลันร้องคำรามออกมาด้วยความตื่นเต้น
ผู้ฝึกตนรอบๆ หน้าถอดสีอีกครั้ง ชิงซิ่วและลูกศิษย์สำนักง๊อไบ๋ต่างได้รับแรงกดดันเพิ่มขึ้นมาก
“ล้อมมันไว้!” ชิงซิ่วแผดเสียงร้อง ร่างกายเปล่งแสงสีทองออกมา นี่คือพลังของเพลิงหยางเทวะที่ทรงพลังที่สุด ลูกศิษย์สาวที่อยู่ข้างๆ เธอ ต่างเปล่งพลังออกมา เพื่อลดแรงกดดันจากพลังของราชาผีดิบ
“ไม่อาจให้ราชาผีดิบออกมาสร้างปัญหาได้!” หลวงจีนอาวุโสชิฝ่าใบหน้าซีดเซียว ยืนขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้ “ข้าจะโจมตีมันด้วยบทสวดพระโพธิสัตว์!”
หลังจากพูดเสร็จ เขาก็พนมมือขึ้น เริ่มสวดมนต์ แต่เพียงท่องไปได้สองคำก็ต้องกระอักเลือดออกมา
“อาจารย์อา!” เหล่าหลวงจีนจากวัดเป่าไต้ร้องออกมาด้วยความตกใจ
“ศิษย์พี่ทั้งสอง เราต้องช่วยอาจารย์อา!” สีหน้าของฝ่าเซียงดูเด็ดเดี่ยว แน่วแน่ หลังจากนั้นก็ประทับเข้าฝ่ามือเข้าที่หลังของชิฝ่า
ฝ่าคงและฝ่าตู้ ทั้งสองต่างมองกัน จากนั้นก็พยักหน้า แล้วถ่ายเทลมปราณของตัวเองให้กับชิฝ่า
พลังลมปราณของผู้เชี่ยวชาญขั้นวิญญาณแรกก่อตั้ง คุณภาพของมันไม่ต่ำต้อย อย่างรวดเร็ว ใบหน้าของชิฝ่าก็ปรากฏเลือดฝาดขึ้น
ปากของก็เริ่มสวดคาถาพระโพธิสัตว์ออกมา ด้วยความที่วิชาถูกใช้ออกด้วยผู้เชี่ยวชาญขั้นกายทองคำชั้นที่ 5 ทำให้บทสวดยิ่งมายิ่งรวดเร็ว คนทั้งสีหน้าซีดขาว มุมปากมีเลือดไหลออกมา
“โพธิสัตว์ร่างทองคำ! ไป!” แต่ทั้งสี่คนฝืนไว้ อดทนกับอาการบาดเจ็บภายใจ ปลดปล่อยโพธิสัตว์ร่างทองคำขนาดใหญ่ออกไป
“ตูม!” โพธิสัตว์ร่างทองคำใช้เปล่งแสงสว่างนวลตา ทุบลงมาที่ราชาผีดิบ
ท้องฟ้าข้างบน เมื่อกับกำลังเปล่งเสียงบทสวดออกมา ผู้ฝึกตนแต่ละคนรู้สึกตกใจ
วัดเป่าไต้ช่างสมกับที่มีชื่อเสียงมานาน วิชาพุทธะที่ถูกส่งต่อมาจากโบราณกาลนับพันปี ช่างทรงพลังสมชื่อ!
“โฮกกก!” แต่ราชาผีดิบเลือกที่จะไม่ยินยอม มือของมันได้รับพลังสนับสนุนจากฝ่ามือพระโพธิสัตว์
มือนั้น เมื่อเทียบกับโพธิสัตว์ร่างทองคำแล้วใหญ่กว่า วาดฝ่ามือออกไป โพธิสัตว์ร่างทองคำเหมือนกับเซ
หลวงจีนทั้งสี่สั่นสะท้าน แทบจะกระอักเลือดออกมา
พวกเขาเริ่มสวดมนต์ออกมาเป็นเสียงเดียวกัน เพิ่มพลังให้กับโพธิสัตว์ร่างทองคำ
“หลวงจีนทั้งสี่นี้ เริ่มไม่ไหวแล้ว!” เฉินชิงกระโดดขึ้นไปบนอากาศ เธอเหมือนกับนางเงือก ท่องทะยานไปบนท้องฟ้า
“กระบี่เยือกแข็ง ไป!” เฉินชิงโยนกระบี่ในมือของเธอขึ้นไป พริบตา กระบี่นั้นก็กลายเป็นเหมือนกบดาวตก หายไปในอากาศ
ดวงอาทิตย์บนท้องฟ้า อยู่ๆ ก็มืดลง กลุ่มดาวที่เห็นเฉพาะยามค่ำคืน ปรากฏออกมา!
“ปราณกระบี่ทะยานสวรรค์ กระบี่ฟ้าทลายสวรรค์!”
เมื่อได้ยินการร่ายคาถา ผู้ฝึกตนทั้งหมดพากันตกใจ นี่มันกระบี่คร่าสวรรค์ ที่ครั้งหนึ่งเคยปรากฏขึ้นที่โรงเรียนกวงหยวน กระบี่ฟ้าทลายสวรรค์!
อานุภาพของมันสามารถตัดโลกให้เป็นสองเสี่ยงได้ เป็นวิชาลับที่แท้จริง วันนี้มันได้ปรากฏตัวต่อโลกอีกครั้ง!
“กระบี่ฟ้าทลายสวรรค์ มันคือกระบี่ฟ้าทลายสวรรค์….” ฮ่าวเทียนมองไปที่เฉินชิงที่อยู่บนท้องฟ้า พร้อมกับร่างกายที่สั่นสะท้าน “สมแล้วที่เธอเป็นผู้มีพรสวรรค์ที่หาตัวจับได้ยากในรอบร้อยปีของเขาเทพยุทธ์…ทำไมข้าถึงไล่ตามเจ้าไม่ทัน ทำไมกัน….”
“กระบี่ฟ้าทลายสวรรค์?” ฉิงเฉายืนขึ้น มองไปที่อวกาศที่ปรากฏออกมา ในใจพลันนึกถึงวันนั้นที่โรงเรียนกวงหยวน วันที่ตัวเขาต้องถูกกระบี่ยักษ์ที่น่าสะพรึงนี้ไล่ตาม
ในตอนนั้น ความตายแทบปกคลุมตัวเขา ช่วงเวลาที่เทพแห่งความตายมาเยือน ฉิงเฉายังจำได้ดี
“โฮกกก!” ราชาผีดิบก็รู้สึกถึงการคุกคามที่อยู่บนท้องฟ้าได้ มันคำรามออกมาซ้ำๆ ฝ่ามือพระโพธิสัตว์ก็ขยายขนาดขึ้นอย่างต่อเนื่อง จนแทบจะคลุมร่างของโพธิสัตว์ร่างทองคำนั้นได้แล้ว
หลวงจีนทั้ง 4 หน้าซีดขาวไร้สีเลือด แต่พวกเขายังคงส่งพลังเฮือกสุดท้ายออกไป เพื่อเพิ่มพลังให้กับโพธิสัตว์ร่างทองคำ นี่เป็นโชคชะตา เป็นตายแล้วแต่ฟ้าลิขิต
“กระบี่ฟ้าทลายสวรรค์!” ทางช้างเผือกที่อยู่กลางอากาศพลันแยกเป็นสองส่วน จากนั้น กระบี่ยักษ์ที่มีพลังของทางช้างเผือก ก็ปรากฏตัวลงมาจากหมู่เมฆ
กระบี่นี้ดูเหมือนกับเครื่องบินโดยสาร สาย 747 มันส่งเสียงแหวกอากาศลงมา ฟันลงมาที่ราชาผีดิบ
“ตาย!” ที่มุมปากของเฉินชิงมีเลือดไหลออกมา วิชานี้ใช้ลมปราณของเธอไปมาก การจะใช้วิชาลับข้ามขั้น นี่เป็นราคาที่ต้องจ่าย
แต่นี่ไม่อาจทำลายปณิธาน สังหารมาร กำจัดปีศาจ กระบี่วิเศษส่งเสียงฝ่าอากาศลงมา
“โฮกกก!” สายตาของราชาผีดิบพลันเกิดแสงคมปลาบแวบผ่าน มือของมันคว้าจับเข้าที่ร่างของโพธิสัตว์ร่างทองคำ ใช้ร่างหินผาของโพธิสัตว์ร่างทองคำ ปะทะกับกระบี่ฟ้าทลายสวรรค์ที่ตกลงมาจากอวกาศ
“ตูม!” ลำแสงสีทองระเบิดออกมา ร่างของหลวงจีนทั้งสี่ของวัดเป่าไต้สั่นสะท้าน เลือดไหลออกมาจากทวารทั้ง 9 ล้มลงกับพื้นไม่รู้เป็นหรือตาย
เฉินชิงที่อยู่บนฟ้าก็พ่นเลือดออกจากปาก ร่างอ่อนลง ตกลงมาบนพื้น
“อาจารย์อา!” เหล่าลูกศิษย์จากเขาเทพยุทธ์ ต่างควบคุมกระบี่เข้าไปรับร่างของเธอ
แต่ที่เร็วกว่า เป็นร่างที่อยู่กลางอากาศ เขากอดร่างเฉินชิงไว้ในอ้อมแขน
“ความสามารถไม่ถึง แล้วยังจะใช้วิชาเกินตัวอีก” ชายคนนั้น ยื่นมือออกไป เช็ดเลือดที่มุมปากให้กับเฉินชิง เฉินชิงตัวสั่น มองไปที่ชายคนนั้น
“มารับข้าไว้ทำไม!”
“เพราะว่าฉันชอบเล่นเป็นพระเอกช่วยสาวงามไงล่ะ” ฉิงเฉายิ้มออกมา “ยิ่งกว่านั้น อากาศบาดเจ็บภายในของเธอ มีแต่ฉันเท่านั้นที่ช่วยเธอได้”
หลังจากที่พูด เขาก็ทาบฝ่ามือเข้ากับหลังของเฉินชิง พลังพุทธะที่บริสุทธิ์ก็ไหลเข้าไปรักษาอาการบาดเจ็บภายในให้กับเฉินชิง
“ทำไมถึงช่วยฉัน!” เฉินชิงขมวดคิ้ว ถามอย่างเย็นชา
“ถ้าเธอจะตาย เธอจะต้องตายในมือของฉันเท่านั้น” ฉิงเฉายิ้ม
“ปีศาจร้าย ปล่อยอาจารย์อาของข้านะ!” เมื่อซู่เหรินเฟิงเห็นร่างของฉิงเฉาที่อยู่กลางอากาศ ตาของเขาก็แดงก่ำ “กระบี่สายรุ้ง!”
กระบี่วิเศษวิ่งฝ่าอากาศเข้ามา ลอยเข้าใส่ฉิงเฉา
“วิชากระจอก” ฉิงเฉายื่นมือขวาออกไป ใช้สองนิ้วจับคมกระบี่ไว้
หน้าของซู่เหรินเฟิงซีดขาว ตัวเขาที่เป็นผู้เชี่ยวชาญขั้นสร้างรากฐาน ได้ใช้กระบี่สายรุ้งนี้ กำจัดปีศาจร้ายมาเท่าไหร่แล้วไม่รู้
แต่ทำไม กระบี่ของเขาถึงถูกฉิงเฉาจับไว้ในมือได้
ยิ่งกว่านั้น ยังใช้เพียงแค่สองนิ้วอีกต่างหาก!
ซู่เหรินเฟิงที่เล็กจ้อยจะไปจินตนาการถึงได้ยังไง ว่าฉิงเฉานั้นมีพลังอยู่ในขั้นความสามารถเทวะ ระดับกลาง เมื่อรวมร่างกับกระทิงปีศาจเก้าเร้นลับ ทำให้เขาข้ามผ่านขั้นความสามารถเทวะ เข้าสู่ขั้นวิญญาณแรกก่อตั้งระดับกลาง
ขณะเดียวกัน เขาก็ยังไม่หยุดฝึกฝนพระสูตรหัวใจเพชร มือขวาของเขาแข็งแกร่งราวกับเพชร เมื่อรวมกับพลังป้องกันที่เป็นแข็งของกระทิงปีศาจเก้าเร้นลับแล้ว
สำหรับเขา กระบี่สายรุ้งของขั้นสร้างรากฐาน ก็เป็นราวกับเศษฝุ่น
“กลับไปซะ!” ฉิงเฉาดีดกระบี่ออกไป ด้ามกระบี่ชนเข้ากับร่างของซู่เหรินเฟิง
“อ๊ากกก!” ซู่เหรินเฟิงส่งเสียงร้องออกมา พร้อมกับตกลงไปจากกลางอากาศ
“ทำไมถึงทำร้ายคนจากเขาเทพยุทธ์ของข้า!” เฉินชิงถามอย่างดุร้าย
“แล้วจะทำไม!” ฉิงเฉาพ่นลมออกจมูก “บิดาก็แค่ไม่ชอบหน้ามัน!”
————————————-
เรื่องนี้ผมเปิดกลุ่มลับแล้วนะครับ สำหรับใครที่ต้องการ ติดตามรายละเอียดได้ที่เพจเลยนะครับ